return to the city

Powinnam teraz ślęczeć nad stosem książek i notatek z uczelni, a właściwie umieć już jakieś 3/4 z nich. Ale tak to już jest że to co powinniśmy, odkładamy na później. Mogę się przyznać że zawsze robię wszystko byle się nie uczyć po czym uświadamiam sobie że od tego nie ucieknę, że i tak będę musiała przysiąść. Polecam wziąć się w garść i nie odkładać na później tego co możecie zrobić wcześniej. Bo w sumie jaka potem jest satysfakcja, kiedy to okazuje się że dzięki wcześniej wykonanym obowiązkom zyskujemy trochę wolnego czasu dla siebie! Łatwo powiedzieć, gorzej zrobić. Otóż to! A co robię teraz ja? No oczywiście wszystko czego teraz robić nie powinnam. Otoczona zapachem tropikalnej herbaty Liptona (chyba nie muszę wspominać że od herbaty uzależniona jestem i to moje największe must have?! + polecam w biedronce dwa pudełka lipton piramidek za 7zł), próbuję sklecić dla Was posta. Jak sam tytuł wskazuje .. powróciłam. Przyjechałam do szumu, wrzasku, szybkich samochodów, spóźniających się autobusów, masy ludzi i czasu, który tutaj biegnie najszybciej jak można sobie tylko wyobrazić. Zawsze po powrocie do mojej rodzinnej wsi doznaję niesamowitej ulgi. Czas jakby płynie tam wolniej, organizm nie jest narażony na ogromną ilość spalin i samochód za oknem słychać sporadycznie. A przecież ja zawsze chciałam mieszkać w mieście. Cóż.. Także powróciłam i czeka mnie nie lada wyzwanie. Przede mną ogrom kolokwiów, zaliczanek, a co najgorsze 4 egzaminy na początku lutego, witaj sesjo! Nie wiedzieć czemu ten przyjazd był dla mnie chyba najgorszym jak do tej pory. W domu przesiedziałam od 19 grudnia do dzisiaj, czyli kawał czasu. Nie robiłam zupełnie nic, co byłoby związane z moim kształceniem, a ranne wstawanie poszło w odstawkę. Niestety, to co dobre szybko się kończy i teraz trzeba postarać się o ten normalny, codzienny tryb funkcjonowania. Z jednej strony mogłabym leżeć i leżeć, a z drugiej powoli zaczynałam się nudzić. Myślę że na dłuższą metę nie dałabym rady egzystować w ten sposób. Czeka mnie dużo pracy, ale myślę że uda się na bieżąco tu zaglądać. Postaram się dzisiaj zrobić jak najwięcej bo jutro pewnie coś mi wypadnie i nici.

Pokazuję Wam kawałek mojego warszawskiego mieszkanka, które bardzo polubiłam, ale raczej długo tu nie pomieszkam. Póki co, nie chcę na ten temat nic mówić. Może by tak wcześniej położyć się spać? Przyznam że dzisiaj miałam problem ze wstaniem. Jak wam się podobają moje nowe kapcie? To chyba najcieplejsze kapcie świata, do tego ten uroczy wygląd. Miałam odezwać się już wczoraj, ale jak to przed odjazdem.. pakowanie, pakowanie i jeszcze raz pakowanie. Do tego piekłam ciasto. Czy ktoś z Was też jest na studiach kawałek od domu i odjeżdża z ogromną niechęcią? Ja na uczelnię idę dopiero we wtorek, a plan na styczeń bardzo mi odpowiada.